Psychotherapie kan je eigenlijk zien als een verzamelnaam voor allerlei vormen van therapie, die als doel hebben psychische problemen en klachten te verminderen, weg te werken of beter hanteerbaar te maken.

Er zijn dus verschillende soorten therapieën en elk van deze vormen heeft zijn eigen manier van werken. De ene vorm is meer gericht op het denken, de andere meer op het voelen; de ene meer op het verleden, de andere meer op het heden; bij de ene wordt meer individueel gewerkt terwijl de ander alleen maar werkt met gezinnen enz. Elk van deze therapievormen heeft zijn kwaliteiten, maar ook zijn beperkingen.

​

Interactionele vormgeving (I.V.) is een heel eigen, nieuwere vorm van psychotherapie waarbij verschillende, reeds bestaande therapeutische stromingen in interactie worden gebracht tot een nieuw model. I.V. is niet alleen een belangrijk therapeutisch instrument voor cliënten met een directe hulpvraag of klacht; het is tevens geschikt voor wie behoefte heeft aan persoonlijke groei, transformatie en relatiebekwaamheid.

​

Centraal staat het uniek-zijn van zowel cliënt als therapeut. Samen zoeken en bepalen ze de doelstelling van de therapie en de meest geschikte wegen om dit te bereiken. Cliënt en therapeut werken in een interactief, creatief proces samen aan de integratie van meer mogelijkheden en keuzes in het leven van de cliënt. Ruimte en vertrouwen geven aan onze cliënten is een basishouding van de I.V.-therapeut. Dat maakt I.V. tot een eigentijds therapeutisch kader met een zeer open, persoonsgerichte en respectvolle aanpak die kan leiden tot persoonlijke betekenis en zingeving.

 

​

​

Dit verhaal uit India van de 6 blinde mannen en de olifant toont aan waarom een ruime kijk op problemen zo belangrijk is.

​

Er was een stad waar alle inwoners blind waren. Op een dag kwam de koning met zijn hele hofhouding en zijn leger naar de stad. De koning reed op een olifant, zo leek hij groter en machtiger. De blinden in de stad waren ontzettend nieuwsgierig naar de olifant en zes van hen gingen snel de koning op zijn olifant tegemoet. Ze hadden geen idee van de vorm en het uiterlijk van de olifant en probeerden ieder door te voelen er achter te komen wat voor dier de olifant was.

 

De eerste blinde man liep op de olifant af, maar viel toen hij tegen de flanken van de olifant aan botste. ” De olifant is een soort muur van klei die in de zon gebakken is”, concludeerde hij.

 

De tweede blinde man voelde een slagtand van de olifant, en riep: ” Wat kan er zo rond en scherp zijn? De olifant moet een speer zijn!”

 

Toen kwam de derde blinde man dichterbij, strekte zijn handen uit naar de olifant en greep min of meer per ongeluk de slurf van de olifant. “Aha,” zei de derde blinde man, “de olifant lijkt nog wel het meest op een slang.”

 

Daarna stak de vierde blinde man zijn handen uit en voelde de knie van de olifant. “Het lijkt mij wel duidelijk waar de olifant het meest op lijkt.” zei hij, “De olifant moet wel een boom zijn!”

 

De vijfde blinde man raakte toevallig een oor van de olifant aan. Hij zei: ” Zelfs als je niet kunt zien is het overduidelijk dat de olifant nog het meeste op een waaier lijkt.”

 

De zesde blinde man had zijn handen nog niet eens uitgestoken of hij voelde al de slingerende staart,  die hem al zwaaiend een plagerig duwtje gaf. De man stak zijn handen uit en voelde. “Ik weet het al,” zei de zesde blinde man, ” de olifant is een touw.”

 

Toen de mannen terug kwamen in hun stad stonden de inwoners op het plein op ze te wachten om over de olifant te horen. Ieder van de mannen vertelde wat hij gevoeld en gedacht had. Ze vertelden allemaal iets anders! De mannen gingen steeds harder praten en probeerden boven elkaar uit te komen. Uiteindelijk kregen de mannen zelfs een beetje ruzie, en één van de soldaten van de koning werd erbij gehaald. Hij vertelde dat alle zes mannen goed gevoeld hadden en allemaal dus een beetje gelijk hadden, hij gaf ze de opdracht te gaan zitten, te stoppen met schreeuwen en naar elkaar te luisteren. Dat deden de mannen, en zo kwamen ze erachter hoe de olifant er uit zag.

​